Ervaring van patiënt en arts met telegeneeskunde voor consultaties
Een onderzoek van het Massachusetts General Hospital beoordeelt de ervaring van patiënten en clinici met telegeneeskunde consultaties als onderdeel van het Telehealth-programma van het ziekenhuis.
Met de toenemende beschikbaarheid van technologie wordt telegeneeskunde steeds meer gezien als een essentieel onderdeel van het gezondheidsbeleid. Met 89% van de Amerikaanse patiënten die toegang hebben tot internet, kan telegeneeskunde de bevolkingsdekking helpen verzekeren. Het kan het mogelijk maken om zorg te verzekeren voor een bepaalde populaties door verder te gaan dan de moeilijkheden als gevolg van transport, agenda’s, fysieke handicap, etc.
In tijden van meer investeringen in telegeneeskunde, is het belangrijk om de kennis over deze diensten te verdiepen, om ze op de meest geschikte manier in te zetten en te gebruiken. Het begrijpen van de waargenomen waarde van verschillende vormen van zorg kan het toekomstige gebruik van technologie helpen vormgeven.
Dit artikel richt zich op de ervaring die is opgedaan met virtuele videobezoeken (VVB), dat wil zeggen synchrone videoconferenties tussen arts en patiënt, waarbij iedereen zijn gesprekspartner ziet en hoort. De analyse bestrijkt een volledig jaar VVB en probeert de waarde van deze interviews te begrijpen, vooral door ze te vergelijken met traditionele bezoeken.
Gebruikte methode
Het Massachusetts General Hospital (MGH) lanceerde in 2012 het Telehealth-programma, een eigen programma voor telegeneeskunde, dat verschillende telegeneeskundediensten organiseert in 15 klinische afdelingen. Beoefenaars werden geleidelijk opgeleid in VVB en boden deze mogelijkheid aan aan gevestigde patiënten die zonder lichamelijk onderzoek konden. Patiëntvrijwilligers werden opgeleid in het nieuwe formaat en kregen instructies en technische ondersteuning voor het installeren en testen van de VVB-software.
De studie werd vervolgens uitgevoerd door middel van enquêtes van patiënten en clinici die deelnamen aan VVB als onderdeel van het MGH Telehealth-programma. 426 patiënten en 74 behandelende artsen uit het ziekenhuis werden geïnterviewd om de perceptie van de vergelijking van ervaringen tussen VVB en traditionele bezoeken te meten. 254 patiënten en 61 artsen reageerden op de onderzoeken.
Onder de geteste elementen integreerden de onderzoekers metingen van de patiëntervaring van de Consumer Assessment of Healthcare Providers and Systems (CAHPS) -test, die ze aanvulden met vragen die speciaal voor deze manier van bezoek waren ontwikkeld, met name de kwaliteit van technologie en communicatie, kwaliteit van ervaring, tijd en kosten van patiënten en betalingsbereidheid voor een VVB. De onderzoeken zijn vooraf getest bij patiënten en vervolgens verfijnd.
Responderende clinici waren psychologen en psychiaters (34%), neurologen (38%), cardiologen (10%), oncologen (2%) en huisartsen (16%), en de patiënten waren representatief voor de bevolking van dit gezondheidssysteem.
Waargenomen resultaten
De resultaten van de studie zijn gunstig voor VVB: op een schaal van 0 tot 10, waarbij 0 overeenkomt met de slechtst mogelijke ervaring, en 10 tot het beste bezoek, beoordeelde 68,5% van de patiënten hun bezoek op een 9 of een 10.
Bij het vergelijken van VVB en fysieke bezoeken meldde 62,6% van de patiënten en 59,0% van de clinici geen verschil in “algehele kwaliteit van bezoek”. Een meerderheid (52,5%) van de clinici meldde de effectiviteit van een VVB-afspraak en de meerderheid zou deze aanbevelen aan familie en vrienden. VVB’s hadden grotendeels de voorkeur boven kantoorbezoeken voor patiënten, die zoeken naar gemak en een vermindering in reistijd. Als gevolg hiervan waren patiënten over het algemeen bereid te betalen voor deze bezoekoptie, vooral omdat hun gewoonlijke reistijd meestal belangrijk was.
Met behulp van standaardmetingen van patiëntervaring ervoeren de meeste patiënten en clinici geen verlies van communicatie tijdens VVB in vergelijking met kantoorbezoeken, hoewel clinici iets meer geneigd waren om te overwegen dat het verlies van persoonlijke verbinding een probleem zou kunnen zijn. Patiënten lijken het interactieve karakter van face-to-face door VVB’s te waarderen. Ze zien de kantoor- of telefoongesprekken als de belangrijkste alternatieven voor dit nieuwe type bezoek, in plaats van e-mails of gestructureerde vragenlijsten, omdat ze dan nog altijd een persoonlijke verbinding in realtime behouden.
Onderzoeksconclusies
Hoewel VVB’s een groot gemak zijn, is het onwaarschijnlijk dat het een alternatief is voor een bezoek in bepaalde klinische situaties – bijvoorbeeld situaties die complexer zijn of lichamelijk onderzoek of observatie vereisen. De studie concludeerde dat VVB’s voor gevestigde patiënten een effectieve en gemakkelijke follow-up kunnen bieden in vergelijking met traditionele kantoorbezoeken.
Bron: Karen Donelan, ScD, EdM; Esteban A. Barreto, MA; Sarah Sossong, MPH; Carie Michael, SM; Juan J. Estrada, MSc, MBA; Adam B. Cohen, MD; Janet Wozniak, MD; and Lee H. Schwamm, MD, Patient and Clinician Experiences With Telehealth for Patient Follow-up Care
